Elysator

Demineralisering van verwarmingswater –
de efficiënte oplossing voor kalk- en corrosieproblemen

Moderne warmtegenerators en verwarmingselementen vereisen voor een storingsvrije werking dat het vul- en suppletiewater wordt behandeld om schade te voorkomen. Zelfs een geringe aanslag kan door warmteophoping de warmteoverdrachtsoppervlakken gedeeltelijk overbelasten en zo door thermomechanische spanningen beschadigingen en barsten veroorzaken.

De corrosiesnelheid wordt ook meebepaald door de elektrische geleidbaarheid van het verwarmingsmedium. Een lage geleidbaarheid voorkomt dat corrosie gaat woekeren, een hoge geleidbaarheid (een lage elektrische weerstand) zorgt voor een snellere corrosie. Beschermlagen kunnen door chemische en fysische processen beschadigd worden. Zo zullen bijvoorbeeld bij een te lage pH-waarde de beschermlagen worden opgelost en bij een te hoog zuurstofgehalte zal de vorming van de bescherming worden ‘verstoord’, zie VDI 2035.

De geleidbaarheid (eigenlijk een maatstaf voor het ‘zoutgehalte’) van verwarmingswater is in de eerste plaats een optelsom van het geleidingsvermogen van het vul- en suppletiewater. Door de systemen te vullen met drinkwater, kan de geleidbaarheid na verloop van tijd afnemen door kalkaanslag. Onthard water heeft doorgaans een betere geleidbaarheid. Een pH-waarde van (min. 8,3) 8,5 – 9,5 (max. 10,0) bij een temperatuur van 25 °C en een elektrische geleidbaarheid bij 25 °C van minder dan 100 µs/cm voor het circulatiewater beperken het risico op corrosie op ijzeren en koperen onderdelen tot een minimum, op voorwaarde dat het zuurstofgehalte lager is dan 0,05 mg/l (zie TÜV Süd, toelichtingen bij de VDI-richtlijn 2035).